De Sint-Maartenskerk, gebouwd in de veertiende en vijftiende eeuw, behoort tot de best bewaarde voorbeelden van de Nederrijnse late gotiek. Een van de grote bouwmeesters van dit rijksmonument is de in Zaltbommel geboren Gisbert Schairt.
De kerk heeft een middenbeuk die hoger is dan de zijbeuken waardoor er een venstergang kon ontstaan, een van de kenmerken van die laat-nederrijnse gotiek. Door de lichtinval en het kleurgebruik is de kerk tegelijk sfeervol en indrukwekkend. Ruim vijftig middeleeuwse gewelfschilderingen zijn verfijnd uitgevoerd en zorgvuldig in middeleeuwse stijl gerestaureerd.
In 1783 begon de Rotterdamse orgelmaker Andries Wolfferts aan de bouw van een orgel. Hij maakte daarbij gebruik van pijpwerk uit het orgel uit 1723 dat Matthijs Verhofstadt gebouwd had. Deze had eveneens weer pijpwerk van een voorganger geleend, zodat er tot op de dag van vandaag een bourdon 8′ van mr. Peter Jansz de Swart uit het einde van de zestiende eeuw op het hoofdwerk te vinden is. Het orgel had sterke kanten, zoals de prachtige kas, maar er waren ook problemen. Het orgel was wellicht te weinig krachtig voor de grote kerk en de toen nog grote menigte kerkgangers.
“En te midden van die rommel, dreef de torenspits van Bi-Ba-Bommel”. Het liedje is bij velen bekend maar weinigen weten dat er een kern van waarheid in zit. Toen de bouw van de toren begin 16e eeuw gereed was, had hij een hoge gotische spits. Voor zover bekend, kreeg men in deze eeuw drie keer met blikseminslag te maken. Bij de laatste, in 1547, brandde de spits af. Er kwam een kleinere voor in de plaats. In 1696 werd ook deze door brand verwoest. Ondanks enkele plannen heeft men geen poging meer gewaagd een nieuwe spits op de toren te zetten.
Alle informatie over de kerkelijke gemeente is te vinden op de website van de Protestantse Gemeente Zaltbommel: pgzaltbommel.nl
De kerkdiensten op zondag (aanvang 10 uur) zijn in de Sint-Maartenskerk (zomer) of in zalencentrum het Anker (winter) .
